دانشی كه در ایران مغفول مانده است،
در ایران اصلا به جغرافیا بها نمی دهند، دانشجویان یا انصراف می دهند یا ادامه تحصیل در رشته دیگر
به گزارش لیمو بلاگ برخی از دانشجویان دانشكده جغرافیای دانشگاه تهران می گویند در كل دوره كارشناسی فقط چهار واحد برای آموزش نرم افزارها وجود دارد، در حالیكه اگر نرم افزارها را بلد باشند می توانند شغل مناسبی پیدا كنند. این دانشجویان معتقدند همكاری میان دانشكده و نهادهای مختلف وجود دارد، اما اسمی از دانشجو در بعضی از این پروژه ها آورده نمی گردد. یكی از دانشجویان می گوید در ایران اصلا به جغرافیا بها نمی دهند.
به گزارش لیمو بلاگ به نقل از ایسنا، در ادامه سلسله مصاحبه هایی كه با استادان جغرافیای دانشگاه های مختلف درباره جغرافیا و جایگاه آن در ایران صورت گرفت، بر آن شدیم كه نظرات دانشجویان دانشكده جغرافیای دانشگاه تهران را هم درباره جایگاه این رشته در ایران بپرسیم.
یكی از دانشجویان مقطع ارشد كه در رشته آب وهواشناسی تحصیل می كند در گفتگو با خبرنگار ایسنا می گوید: «با این كه می دانم تحصیل در این رشته آینده ای ندارد، اما مجبور شدم برای ارشد هم ثبت نام كنم. این رشته جایگاهی هم ندارد، اصلا برای استخدام هر جا هم كه می رویم، به مدرك نگاه نمی كنند. حتی برای استخدام در جایی، پارتی هم داشتم؛ اما آنها هم می گفتند كه این رشته به دردشان نمی خورد. این كه ظرفیت های پذیرش را می افزایند، سبب می شود ضرر بیشتر شود؛ چون كه نهایتا می توان تحصیلات را ادامه داد و باردیگر در دانشگاه مشغول به كار شد.»
این دانشجو درباره تفاهم نامه هایی كه بین دانشكده و سازمان های مختلف منعقد شده، می گوید: «استادان این همكاری ها را دارند و ما هم اگر بخواهیم همكاری ای داشته باشیم، عملا باید وارد پروژه های استادان با سازمان های مختلف شویم و دانشجویان سهمی از این پروژه ها نمی برند. اصلا شاید استاد نگوید كه شما وارد پروژه ای با یك سازمان شده اید و در نهایت هم اسمی از شما برده نشود.»
این دانشجوی آب وهواشناسی، سطح علمی استادان را متوسط رو به بالا توصیف می كند و ادامه می دهد: «برخی از استادان به روز هستند، اما استادان قدیمی اكثرا از روی كتاب های دهه هفتاد و شصت درس می دهند. استادانی كه به روز هستند و جدید وارد دانشكده شدند، تا حدودی با نرم افزارها آشنایی دارند، اما بقیه استادان نه.»
وی می افزاید: «اگر دانشجویان آب وهواشناسی نرم افزارهایی مثل آرك مپ و سورفر و چند نرم افزار دیگر را بلد باشند، می توانند در شركت ها مشغول به كار شوند.»
در همین حین یكی دیگر از دانشجویان مقطع ارشد می گوید: «خب همین نرم افزارها را می توان در خارج از دانشگاه یاد گرفت. تازه زودتر و كاربردی تر هم می توان آموخت.»
دانشجوی قبلی در ادامه صحبت هایش می گوید: «نكته مثبتی كه وجود دارد، این است كه اینجا دانشگاه تهران است و اگر كسی بخواهد در خارج از كشور ادامه تحصیل دهد، از این دانشگاه راه آسان تری برای ادامه تحصیل در خارج از كشور وجود دارد. به نظر من اگر كسی بخواهد در دانشگاه های خارجی تحصیل كند، می ارزد كه ۶ سال در این دانشكده وقت خویش را تلف كند. به نظر من در دانشكده جغرافیای دانشگاه تهران شاید ۱۰ درصد از دانشجویان به ادامه تحصیل در خارج از كشور فكر كنند، اما در دانشكده های دیگر دانشگاه تهران شاید بالای ۶۰ درصد دانشجویان به ادامه تحصیل در خارج از كشور فكر می كنند. دانشجویان در این دانشكده، بیشتر انصراف می دهند؛ چونكه در دوره كارشناسی با كنكور انسانی وارد می شوند و اغلب این افراد در دوره دبیرستان خود در رشته انسانی تحصیل كرده اند و اغلب آنها تمایلی به مطالعه ریاضیات و زبان انگلیسی ندارند، در نتیجه چندان علاقه ای به ادامه تحصیل در خارج از كشور ندارند.»
دانشجوی دیگری كه در مقطع ارشد برنامه ریزی شهری پذیرفته شده، می گوید: «زمانی كه می خواستیم انتخاب رشته نماییم، بسیاری از بچه ها اصلا اطلاعات كاملی از رشته جغرافیا نداشتند و صرفا به این علت كه در دانشگاه تهران مقرر است درس بخوانند، این رشته را انتخاب كردند. در ایران اصلا به جغرافیا بها نمی دهند و اگر از مردم عادی بپرسید، تصور می كنند این جغرافیایی كه در دانشگاه آموزش داده می شود همان حفظ كردن اسامی كوه و پایتخت های كشورها است. دانشجویان بدون علاقه این رشته را انتخاب می كنند و بعد كه با جایگاه شغلی این رشته آشنا می شوند، یا انصراف می دهند و یا مدرك كارشناسی را می گیرند و به سراغ رشته های دیگری می روند. این دانشجویان كه سرخورده می شوند، به بقیه می گویند این رشته به درد نمی خورد و جایگاهی ندارند.»
این دانشجو ادامه می دهد: «برخی از استادان هم به دانشجویان كم لطفی می كنند. در همین پروژه هایی كه با نهادهای مختلف دارند، اگر اسم دانشجویی كه با وی كار كرده است را بیاورند یا از توانایی های دانشجویان هم استفاده كنند، رشته جغرافیا می تواند جایگاه بهتری در جامعه پیدا كند. وزیر كشور جغرافیا خوانده اما الان بررسی كنید در سازمان های مختلف چند فارغ التحصیل جغرافیا در حوزه های شغلی در رابطه با رشته خود مشغول به كارند؟»
یكی دیگر از دانشجویان می گوید: «نكته دیگری كه وجود دارد، این است كه بین رشته جغرافیا با گرایش برنامه ریزی شهری، شهرسازی و معماری اشتراك های زیادی وجود دارد و دانشجویان رشته های فنی خویش را صاحب برنامه ریزی شهری می دانند و از ورود دانش آموختگان جغرافیا به این حوزه جلوگیری می كنند. در صورتیكه نویسندگان بیشتر كتاب هایی كه دانشجویان شهرسازی می خوانند جغرافیدانان هستند. اصلا بهتر است در سازمان ها، شغلی برای دانش آموختگان رشته جغرافیا تعریف شود.»
دانشجوی دیگری درباره جایگاه شغلی دانش آموختگان جغرافیا می گوید: «شهردار اسبق تهران سال ها در این دانشكده تدریس كرده بود، ولی جایگاهی برای دانش آموختگان جغرافیا در شهرداری تعریف نكرد. در صورتیكه یكی از اصلی ترین جایگاه های دانش آموختگان جغرافیای شهری می تواند شهرداری ها باشد.»
از این دانشجویان می پرسم آیا با مدرك كارشناسی توانسته اند شغلی در رابطه با رشته خود پیدا كنند؟ یكی از دانشجویان می گوید: «نه. ما این جا كسی را داریم كه مدرك دكترای جغرافیا دارد و بیكار است، چه برسد به این كه بخواهیم با مدرك كارشناسی شغل پیدا نماییم.»
می پرسم حتی اگر كار با نرم افزارها را هم بدانید، باز هم شغلی نیست؟ دانشجوی دیگری می گوید: «اگر نرم افزارها را بلد باشید، شرایط فرق می كند.»
یكی از دانشجویان مقطع كارشناسی ارشد دانشگاه تهران درباره آموزش نرم افزارهای لازم به دانشجویان جغرافیا می گوید: «در كل دوره كارشناسی چهار واحد برای آموزش نرم افزارها داشتیم. فرض كنید ۲۰ دانشجو در كلاس وجود داشته باشند و در خلال یك كلاس دو ساعته هر كدام از آنها برای كار با نرم افزار مشكلی داشته باشند؛ استاد اگر بخواهد مشكلات بچه ها را طی این دو ساعت برطرف كند، اصلا وقتی برای تدریس نمی ماند. نهایتا در هر جلسه یك روش را می تواند تدریس كند.»
یكی از دانشجویان جغرافیای شهری می گوید: «به جای این كه مشكل جغرافیا را حل كنند و سبب شوند جایگاه جغرافیا در ایران بهبود پیدا كند، هر سال ظرفیت ها را می افزایند. امسال ۹۰ دانشجو وارد دوره كارشناسی رشته جغرافیا شده اند، در حالیكه در سال ۹۴ تعداد ورودی ها ۶۰ نفر بود و در دفترچه انتخاب رشته هم گرایش های رشته مشخص بود. از میان ۹۰ نفر، خروجی مفید چه قدر خواهد بود؟ به جای این كه ظرفیت را بالا ببرند، بهتر است روی افزایش كیفیت تمركز كنند.»
در ادامه صحبت با دانشجویان جغرافیا، یكی از دانشجویان سال سوم رشته جغرافیا در گفتگو با خبرنگار ایسنا درباره میزان علاقه دانشجویان به این رشته می گوید: «كسانی كه تا ترم پنج در این رشته باقی مانده اند، به این رشته علاقه داشته اند؛ اما آن هایی كه دوست نداشتند تا ترم دو و سه انصراف دادند.»
این دانشجو درباره شرایط شغلی رشته جغرافیا می گوید: «اگر نرم فزارها را بلد باشید، در بسیاری از استارتاپ ها می توان مشغول به كار شد. اگر دانشجویان، زبان انگلیسی را به خوبی یاد بگیرند و كار با نرم افزارها را هم بلد باشند می توانند وارد بازار كار شوند.»
وی با خوب توصیف كردن سطح آموزش جغرافیا در دانشكده جغرافیای دانشگاه تهران می گوید: «دانشجویان نسبت به سال های گذشته كمی ضعیف تر شده اند، اما هنوز هم دانشجویانی قوی در این رشته حضور دارند. استادان هم عموما درباره دانش روز جغرافیا به روز هستند.»
یكی دیگر از دانشجویان جغرافیا می گوید: «برخی از واحدهایی كه در دانشگاه عرضه می شود، مهارتی را به دانشجویان نمی آموزد. از طرفی دیگر آن قدر به جغرافیا اهمیت داده نمی گردد. الان بسیاری از مشكلاتی كه وجود دارد، به این خاطر است كه جغرافیای كشورمان را نمی شناسیم و به آن اهمیت نمی دهیم. انگار در ایران، جغرافیا را صرفا به تعاریف كتاب درسی مدرسه محدود كرده ایم و در همان حد هم برایمان اهمیت دارد.»
این دانشجو درباره سطح آموزش در دانشكده جغرافیای دانشگاه تهران می گوید: «به نظر من اگر كسی می خواهد وارد بازار كار شود، آن چه در دانشگاه آموزش داده می شود، كافی نیست. از طرفی بچه ها هم كم كاری می كنند. قبلا دوره كارشناسی گرایش بندی داشت؛ اما چند سالی هست كه گرایش های دوره كارشناسی در هنگام انتخاب رشته مشخص نمی شوند و این كمی دانشجویان را بی انگیزه می كند و بیشتر سبب می شود دانشجویان صرفا به علت اسم دانشگاه تهران این كد رشته را انتخاب كنند.»
اهمیت جغرافیا در علوم را نمی توان كتمان كرد. اهمیت این علم برای كشوری همچون ایران كه در موقعیت خاص جغرافیایی چه از لحاظ آب وهوایی و چه از جنبه های مختلفی چون سیاسی قرار دارد، دو چندان است. استادان جغرافیا در مصاحبه های خود با ایسنا بارها درباره ضرورت تغییر دیدگاه جامعه به این رشته سخن گفته اند. حال دانشجویان نظرات خویش را درباره برنامه درسی جغرافیا، ضرورت آموزش متمركزتر مهارت های مختلف به جغرافیدانان و جایگاه شغلی این رشته بیان نمودند. امید است نظرات دانشجویان در تصمیم گیری های مسؤلان برای سیاست گذاری ها مورد توجه قرار گیرد.
منبع: لیمو بلاگ
این مطلب لیمو بلاگ را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط در لیموبلاگ
نظرات بینندگان لیموبلاگ در مورد این مطلب